Επαίτης
Δεν θα
μπορούσα να σε συναντούσα αλλού
παρά
μόνον εκεί που μετράς
ανιχνεύσεις
στο άπειρο
με λέξεις
που στάζουν σκουριά
από
νοσταλγικούς χρόνους
κι ο
άνεμος σμιλεύει αφηγηματικές
νύχτες
ατέλειωτες
διεκδικώντας
μόνο για σένα
όλα
εκείνα που πονούν
από την
αλησμόνητη παρουσία
στους
τοίχους - στα στρώματα - στα πατώματα.
Κάθε βράδυ
μια σκιά
σεργιανά
στα παράθυρα
κι εσύ
επαίτης
ενός ανεπίστροφου γυρισμού
αποκωδικοποιείς
στο χαρτί
την
βεβαιότητα της φυγής
λειαίνοντας φόβους…
